dinsdag 19 mei 2015

Schilderijen






 Hoi, leuk dat je op mijn blog komt kijken! Welkom!


Ik ben Evelien en ben dit blog begonnen, omdat ik graag mijn schilderijen wil verkopen. Hoewel ik ook al heel blij ben met een compliment. Of een kritische opbouwende reactie.
Ik schilder nu sinds 1995. Soms heel fanatiek en intensief en soms alleen maar in mijn hoofd. Ik kreeg jaren geleden de vraag van een oud klasgenoot en creëer je nog wel eens wat? En toen kwam er een diep gevoel van verdriet naar binnen, omdat ik daar toen even helemaal niet mee bezig was. Soms ben je alleen bezig met je kop boven water te houden…

En wat is het dan heerlijk om te merken dat je nog steeds in dat gevoel van flow kan komen, als je lekker bezig bent. Ja, het lijkt me nog steeds heel fijn om met dat wat ik graag doe, mijn brood te kunnen verdienen.  Je kunt contact met me opnemen via: mailevelien@zonnet.nl



Ik  schilder in een figuratieve naïeve stijl, op zoek ben naar de magie van het verhaal. Het zijn vaak een soort "inkijkjes" in een sprookjesachtige wereld, van mooie mensen, vriendschappelijke dieren, poorten, tuinen en trappen. Op zoek naar een ander dimensie van schoonheid, licht en nieuwe verhalen. Een ontsnappen aan de realiteit.
 
Ik schilder op berkentripex met acrylverf, zonder tussenlaag. Dit om de kleur en de atmosfeer van het hout mee te latenspelen in de schilderijen. Ik schilder in dunne waterige lagen, waardoor de verf in het hout trekt. Het stuk triplex ligt dan, tegen alle regels in, plat op de tafel. Af en toe zet ik het eens recht op, om te kijken wat het aan het worden is. Sowieso blijft dat een beetje een verassing. Want wat de uiteindelijke kleurdiepte wordt, blijkt pas bij het aanbrengen van de laklaag. Hiervoor gebruik ik een buitenlak, die ik meestal in twee lagen opbreng.
Mijn collageachtige manier van werken leent zich ook uitstekend voor het maken van een schilderij in opdracht, denk daarbij aan familie/ groeps taferelen, waarbij zelfs een collage "binnen" 1 persoon gemaakt kan worden. Waarmee ik bedoel dat een gezicht, met het lichaam "geknipt" uit een andere foto, een beter of gewenster beeld kan geven in een schilderij. Alles is immers mogelijk, bijvoorbeeld het verenigen van mensen in het schilderij, die  elkaar zelfs nooit gekend hebben of op locaties, die samengesteld zijn uit diverse beelden. 

Eén van mijn eerste schilderijen, waarvan ik na verloop van tijd dacht. Wow, heb ik dat gemaakt? Om daarna maanden niets meer te kunnen, was deze:


Het stond zelfs een aantal maanden half af in de schuur. Ik zag het als mislukt.

Ook maakte ik in 2008 een muurschildering. Twee wachters en een muur. Ik had ze nodig, toen, de wachters en de muur, voelde me in die tijd onveilig en bang. Na verloop van tijd heb ik de muur weer over geschilderd.


En in 2012 vond ik een schilderijlijstje op een rommelmarkt. Het deed me aan de zonnebloemen van van Goch denken. En door de zonnebloemen moest ik aan ons overleden hondje denken. En door het hondje, weer aan mijn dochter en hoe graag ze dat hondje wilde hebben. En zo kreeg mijn dochter een klein schilderijtje van het hondje voor haar verjaardag.


Drie schilderijen die ik 2018 maakte:

Dapper in zijn eentje op weg naar een nieuwe bestemming




Dit hondenschilderij, maakte ik in opdracht en van een foto. Een schilderij waar ik blij mee was. Dit omdat het bijna leek of je kon zien dat één van de hondjes ademde.
Een wat oudere serie schilderijen die ik maakte, omdat er muren waren, waar ik ze mocht ophangen. Ze hebben daar een jaar met zijn allen heel mooi gehangen.











Far too much



 

Ik heb samen met mijn dochters  een "werkboekje" gemaakt, 2000-2012.


Het is een ontdekkingsboek waarin je door te lezen, dingen te doen en vragen te beantwoorden beter inzicht krijgt in wat je van het leven wilt of kunt verwachten. Het is een lees- en doeboek voor kinderen vanaf ongeveer twaalf jaar. Het is te koop bij www.boekscout.nk en te bestellen in de boekhandel met vermelding van het ISBN nummer 978452062887




Voor een inkijkje klik op: Geef je dromen vleugels

 




zaterdag 10 mei 2014

Lekker prusten



PROUDWOMAN (oktober 2015) 

Op zoek naar een afbeelding van een paard, kwam ik zo een sterk beeld tegen, het was een geweldig schilderij op zichzelf. Ik deed er dit mee:


De draak zingt door de verdorde boom (september 2015)

 

Tas, augustus 2015

Ik maakte een lekkere grote tas, van een ouwe tas en wat oude kleren.

 

 

Restylen van mijn huisje, juni-juli 2015


Het begon met een tafeltje van marktplaats, omdat de poot van mijn eeuwenoude Ikea tafeltje eraf brak. 


Vervolgens vond ik ook mijn TV meubel aan vervaging toe. ik vond een mooi kastje op marktplaats en reed naar een gezellig stel in Amsterdam. Het paste in mijn nissan micra en de klep kon net dicht. Ik was vooral verrukt van het glas in lood raampje.


En natuurlijk moest uiteindelijk vrijwel alles op zijn kop. Ik ben heel blij met het resultaat ;-). Lekker fris zo..


 Het familieportret, januari 2015

 


Een samengesteld schilderij. Van verschillende foto's van mensen, 
die nu toch samen in een schilderij staan.

Pax huic domui et omnibus habitantibus in ea
Vrede voor dit huis en al zijn bewoners


Schilderijtjes april 2014


Als probeersel. maakte ik iedere week een schilderijtje, kijken of ik op die manier mijn brood zou willen verdienen. Ik begon met dit kleine schilderijtje, een cadeautje. Op de foto staat een meisje in de huiskamer op haar nieuwe Spaanse hakjes, maar op het schilderijtje staat ze ergens in een straatje in een pittoresk dorpje in Spanje.

Het tweede schilderijtje, is van een leuk stel dat een foto bij avond maakte bij de Eiffeltoren. Ze waren daar om te vieren dat ze een jaar verkering hadden.


Het derde schilderijtje is van een stel, dat vierde dat ze 20 jaar getrouwd zijn.


 In de vierde week, begon ik aan het familieportret, wat ik maanden later pas afmaakte, Ik leerde dat wat je met routine "moet" doen, voor mij een beetje sleur word. En het plezier er een beetje af gaat. Schilderen is voor mij, gewoon een leuke hobby, die ik doe 
als ik er zin in heb... 

Oude stoel, februari 2013


Ik vond een oude stoel op straat. Het regende pijpenstelen. Ze stond daar desolaat naast de ondergrondse vuilcontainers, met verfspatten en verkleurde bekleding, waar hier en daar een stuk vulling uitstak. Maar god wat was ze ooit mooi geweest. Een echte troon. En Ik wilde haar. Probeerde haar in de auto te proppen, maar ging niet echt. Half eruit hangend nam ik haar mee. Bij het naar binnen brengen, schampte ik haar houtwerk aan de deurpost. Terwijl hier de deuropening maar liefst 90 cm is. Ja, een flinke stoel toch. 



Ik heb haar een tijdje in de berging laten staan. Nam ze me kennelijk niet in dank af, maar als natte kledder wilde ik haar niet in huis. Dat ze was opgedroogd ben ik aan haar begonnen te strippen.


Maar, o, wat bood ze weerstand. Nee de onttakeling nam ze me niet in dank af. Ik heb tegen haar gepraat, zo van, het moet schatje, het moet eraf en dan even, o even, gaf ze mee.. Maar dan ineens ging ze weer op de rem, nee, o, nee, ik wil niet, ik wil echt niet helemaal naakt. In vijf sessie heb ik het moeten doen en ze bleef maar tegenspartelen.. Op een gegeven moment werd ik een beetje verbeten, van toe, werk eens even mee. En ik ga winnen, maar ze vocht, ze vocht voor ieder nietje, iedere nagel die ik eruit wilde halen, bood ze weerstand.


Maar nu in één sessie ben ik al een heel eind met haar aankleden.. Ja, nu werkt ze mee, mijn tacker doet het, de naaimachine werkt mee, ja nu is ze happy, met een lichtroze dekentje om zich heen, daar komst straks dan ook bruin en de leren stukken van mijn andere stoel overheen...


Ik denk zo scheef kan het niet alleen van verkeerd vullen zijn.... dat klopt dus,  de afstand tussen de pootjes links is 3 cm minder, dan tussen de pootjes rechts en het hoogste knobbeltje links is 2 cm lager dan het hoogste knobbeltje rechts.... Nou ja we zijn een goed team, de stoel en ik... nu wachten op het goud... dan ziet ze er weer goed uit voor haar leeftijd...

 

Het mokkenkastje, november 2012

 



  Geïnspireerd door de Sint-Pieterbaseliek, het daarnaast gelegen Paulus museum en het verzoek van een dochter om extra plankjes te creëren, waar ik dingetjes op kon zetten, die zij nog voor mij wilde kopen. Maakte ik een kastje versierd met schilderijtjes.




Kostuums maken voor musical Pier K


De zeemeerminnen 

De kwal

De kreeft